Het einde van de wereld, een spa& stinkende geuren

Hallo,

Maak je borst maar nat want er komt weer een lang verhaal aan.
Heel veel plezier!

Samen met Severin ben ik naar Cape Brett gelopen. De wandeling duurt 7 uur heen en 7 uur terug. We hadden besloten om dan toch maar daar te slapen. We konden daar in het hutje slapen wat vlak bij het lichthuis was. Hier woonden vroeger de lichthuis bewaker.

Om 6 uur ging de wekker. Eerst maar eens een stevig ontbijt en toen vertrokken we.
We gingen eerst met de Ferry van Paihia naar Russel. Daarna werden we opgehaald door een man het het hostel om naar Rawhiti te gaan.
Naar een behoorlijk harde rit kwamen we aan bij het beginpunt van de tocht. Eerst moest ik even bijkomen van de rit want ik was wel een beetje misselijk van zijn stuurkunsten.
Na bijgekomen te zijn begon de trip.
8.20 waren we vertrokken.Op naar de 7 uur wandelen.

We 'renden' zowat door het park heen. Heuvel op heuvel af, door de bossen en prachtige kliffen waar we omheen liepen.

De uitzichten waren prachtig. Allemaal kleine eilandjes die we in de oceaan zagen liggen.

De zon was al behoorlijk aanwezig. Daarom hadden we maar besloten om in de schaduw onze eerste pauze in te lassen. Een lekker lunch stond op ons te wachten. Na lekker gerust te hebben moesten we weer verder.
De zweetdruppeltjes kwamen weer te voorschijn. We konden in Deep Water Cove even een verfrissende duik nemen of bij Cape Brett. We besloten om maar bij Cape Brett te gaan zwemmen. We kwamen aan bij Deep Water Cove en daar lagen allemaal kwallen op het prachtige stenenstrand :(.

Het laaste stuk van de trip was het zwaarste. Het laatste stuk waren namelijk geen bomen meer om voor schaduw te zorgen. De zon brandde er lekker op los. Dit gaf niets want de uitzichten waren behoorlijk ruig. WE liepen over de rug van de berg en links en rechts waren de stijle kliffen die rechtstreeks de oceaan in gingen.

Eindelijk! We zagen het lichthuis. We dachten er nu te zijn maar ons hutje lag nog een half uur van ons vandaan. Even bij het lichthuis gestopt. Echt super mooi. Ik had echt het gevoel ik ben op het einde van de wereld. Alleen voor ons was nog een eiland die dit gevoel een beetje verpestte.

In het hutje waar we eindelijk waren aangekomen bleken al 6 meiden te zitten. Zij hadden de track niet gelopen. Ze waren er met de boot afgezet en waren lekker aan het kaarten. Severin en ik dachten maar aan 1 ding snel de zwembroek aan en dan lekker een verfrissende duik nemen!

Na dat we lekker gezwommen hadden was er een prachtige zonsondergang te bewonderen. Natuurlijk hadden we dit met het hele hutje bekeken( later waren er nog 4 mensen aangkomen).

Tijd om naar bed tegaan want we wilde om 5 uur opstaan omdat we de zonsopgang wilden zien en omdat we ook nog 7 uur moesten terug lopen.
Een van de meiden vertelde dat we wel naar Deep Water Cove konden lopen en daar werden wij dan opgepikt door de boot die hen daar had afgezet. Owh Prima dit wilden we wel. Om 11 uur moeten jullie daar zijn en dan kunnen jullie wel mee.

Ah dat was relax! Maar toch ging de wekker nog om 5 uur omdat we de zon wilde zien opkomen!
De zaklamp had ik al aagedaan maar die werkte niet omdat de maan en de sterren alles al aan het verlichten waren. Het was zo helder! Echt super mooi!

Na de zonsopgang gezien te hebben zijn we erg rustig naar Deep Water Cove gegaan omdat deze trip maar 2 uur zou duren.
We kwamen daaraan om 9 uur en zijn maar eens een lekker dutje gaan doen.

Zoals ook beloofd kwam het bootje eraan en samen met de meiden sprongen we de boot in.
Onderweg kwamen we nog een hele groep dolfijnen tegen. Echt tof want dit was de eerste keer dat ik wilde dolfijnen gezien had.
Nadat we afgezet werden in Russel hadden we weer de ferry gepakt en zijn we weer terug gegaan naar Paihia.

De volgende morgen moest ik weer vroeg uit de veren want ik gaan naar een andere cape namelijk Cape Reigna.
Dit is het meest noordelijk puntje wat je met de auto kan bereiken. Helaas is dit niet het meest noordelijkste puntje want die ligt misschien 1 km verder maar ik zag iniedergeval het meest noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland!

Hier had ik weer het zelfde gevoel als ik had in Cape Brett het einde van de wereld ligt aan mijn voeten!

Tijdens de tour heb ik ook nog sandboarding gedaan echt vet. Met een bodyboard ga je van een stijle zandduin af. De wandeling was pittig maar de rit was tof vandaar dat ik 4 keer naar boven was gelopen.

Vanuit Paihia ben ik naar Whitianga gereden. Hier had ik 2 dagen gepland. 1 dag lekker kajakken en dan de tweede dag naar hot water beach.
De eerste dag ging al niet door omdat ik flink door mijn rug was gegaan. Ik tilde mijn backpack op en krak. Dat was niet echt plezierig.
De volgende dag had ik gelukkig ergeen last meer van en was op de mountainbike gesprongen om naar Hot Water Beach te gaan.

Hot WAter Beach is echt tof. Je kunt daar je eigen spa maken. Het water wat je opgraaft is zo warm ( 60 tot 65 graden) dat je daar lekker kan relaxen. Met het koude water van de oceaan en het warme water van de grond geeft dit een heerlijk gevoel. Zeker nadat ik 16 km al gefietst had heuvel op en af!

Na dit lekkere relax badje ben ik naar Chathedral Cove gegaan ( wederom met de fiets). Dit deed me weer denken aan de Great Ocean Road in Aussie. De grot was doormiddel van de wind en water ontstaan. Je kon je mooi doorheen lopen. Hier ben ik niet al te lang gebleven omdat het opeens heel hard begon te regen en ik moest nog een flink eind terug fietsen.

Naar dit dorpje ben ik verder vertrokken naar Rotorua. In dit stadje wil je niet je neus ophalen en dan zeggen goh wat ruikt de natuur toch lekker. Hier zijn namelijk allemaal geisers en modderpoelen. De stank van de zwavel is echt jak. Het stinkt er de hele dag naar rotte eieren. Af en toe is het oke maar dan komt er weer een windvlaag en dan ga je gewoon van je stokje.

Ik ben natuurlijk wel naar de geisers en modderpoelen gegaan. Ik ben samen met een belg en een zweedse hier naar toe gegaan. het was 26 km van Rotorua vandaan en we hadden geen auto dus... liften. Na een half uurtje hadden we een lift die ons rechtstreeks naar de geiser bracht.

We hadden al gehoord van andere uit het hostel dat we een ticket moesten halen om het park in tegaan. Alleen de geiser die was niet in het park. Wij wilden hier niet voor betalen dus zijn we naar binnen gesniekt. Het was wel leuk om te zien hoe de geiser 'ontploft' maar ik vond het niet speciaal. Daarna zijn we nog naar modderpoelen gegaan en dat is echt cool. Al het modder spat omhoog en het stinkt daar ook behoorlijk.

Na dit gezien te hebben zijn we naar Rotorua terug gegaan. Opnieuw gelift natuurlijk. Dit keer duurde het langer voordat we een lift hadden.
Maar we kwamen gelukkig een aardig man tegen die ons naar de stad bracht.

Nu ben ik in Whakatane ( spreek uit als Fakatane) en hier wilde ik graag duiken bij de actieve vulkaan maar alles is helaas al volgeboekt. Dus ga ik morgen maar een tour doen op het eiland. Het schijnt super leuk te zijn.

Nou.. wat een verhaal.
Geniet erg van de foto's en tot de volgende keer maar weer
Je moet nog heel even wachten op de foto's ze komen eraan!